Siarka – zastosowanie w kosmetyce

Siarka. Pierwsze wzmianki o tym pierwiastku pochodzą sprzed 2000 r. p.n.e. Siarka kojarzona była od wieków jako pierwiastek piekielny. W starożytności siarka znajdowała zastosowanie w medycynie, dermatologii – głównie do leczenia chorób skórnych, a także do bielenia tkanin.
Była niezastąpiona jako pomoc w pielęgnacji urody greckich i rzymskich piękności. Stąd bywa nazywana „pierwiastkiem piękności” stała się pożądanym składnikiem wielu współczesnych kosmetyków. Wszystko ze względu na jej niespotykane działanie na naskórek oraz istotną rolę w jego regeneracji, a co za tym idzie w procesie hamującym starzenie się skóry.

Siarka jest ważnym składnikiem enzymów białek, hormonów, między innymi insuliny. Wraz z nią bierze udział w przetwarzaniu cukru, reguluje poziom glukozy we krwi, ułatwia usuwanie toksycznych produktów przemiany materii. Jest on składnikiem skóry, włosów, paznokci.

Współcześnie w kosmetyce siarka znalazła zastosowanie głównie do wyrobu preparatów przeznaczonych do pielęgnacji włosów. Zawarta w kosmetykach siarka ulega przemianom metabolicznym do związków siarczkowych, wykazujących działanie keratoplastyczne.

Siarka łatwo rozmiękcza zrogowaciały naskórek i ułatwia usuwanie jego zewnętrznej warstwy, działa także bakteriobójczo i grzybobójczo. Z tego też powodu chętnie jest wykorzystywana przez producentów jako składnik kremów do skóry łojotokowej, a także do cery dotkniętej trądzikiem różowatym.

Źródłem biosiarki są aminokwasy siarkowe, takie jak metionina, pozyskiwane z hydrolizatów białkowych bogatych w te związki. Siarkę organiczną można znaleźć także w ekstraktach roślinnych, między innymi z rukwi, czarnej rzodkwi (dativus), nasturcji (majus L.). Pozyskiwane z nich wyciągi charakteryzują się działaniem hamującym łojotok.

Ponieważ związki siarki częściowo rozpuszczają się w wodzie, ma również zastosowanie w balneologii, czyli w kąpielach leczniczych). Wody siarczkowe wywierają wpływ miejscowy i ogólny. Działając miejscowo rozmiękczając i złuszczając naskórek, co sprawia że sucha skóra po zabiegu staje się miękka i sprężysta. Dlatego właśnie kąpiele siarczkowe znakomicie sprawdzają się w leczeniu chorób skóry z nadmiernym rogowaceniem, łuszczycy, wyprysku łojotokowym, w atopowym zapaleniu skóry, czy twardzinie.

Działanie ogólne związane jest z wnikaniem aktywnych związków przez skórę. Podczas kąpieli dochodzi do rozszerzenia naczyń włosowatych i do otwarcia dotąd niedrożnych, co powoduje powstanie rumienia okolic stykających się z wodą. Równocześnie występuje rozszerzenie naczyń podskórnych i tych położonych głębiej. Tym zmianom towarzyszy czynne przekrwienie narządów. Przy przesunięciu dużych objętości krwi krążącej do skóry, pojawia się spadek ciśnienia tętniczego. Efektem działania ogólnego jest odnowa uszkodzonych chrząstek stawowych, torebek stawowych i aparatu więzadłowego. Efekty lecznicze po serii zabiegów utrzymują się około roku.

Najlepsze efekty terapeutyczne uzyskuje się w chorobach zwyrodnieniowych stawów. Kąpiele siarczkowe polecane są szczególnie przy reumatoidalnym zapaleniu stawów, zesztywniającym zapaleniu stawów kręgosłupa, dyskopatiach z towarzyszącymi objawami takich jak rwa kulszowa i barkowa, w stanach pourazowych narządu ruchu z uszkodzeniem więzadeł, zwichnięciach lub po operacjach ortopedycznych. Na bazie solanki siarczkowej powstają różnego rodzaju linie balneokosmetyków. Kremy, żele pod prysznic, maski do twarzy i ciała oraz szampony bazują na naturalnych substratach takich jak np. woda siarczkowa. Związki siarki sprawdzają się w pielęgnacji skóry wrażliwej, jak również w łuszczycy i przy atopowym zapaleniu skóry. Są to kosmetyki polecane również dla alergików.

Woda siarczkowa ma działanie wielokierunkowe. Działa miejscowo i ogólnie.
Działanie miejscowe:
Wpływ kąpieli siarczkowej na organizm zaczyna się już od momentu kontaktu skóry z wodą leczniczą poprzez łagodne złuszczanie naskórka, a następnie stymulację procesów odnowy. Działanie to wspomagają bakteriobójcze i grzybobójcze właściwości wody siarczkowej. Efekt miejscowy to również pobudzenie mikrokrążenia, lepsze ukrwienie oraz metabolizm skóry, wyrażające się odczynem naczynioruchowym – zaczerwienieniem, utrzymującym się do około 2 godzin.

Działanie ogólne:
Kiedy siarkowodór przeniknie przez warstwy skóry zaczyna tworzyć wielosiarczki, które są fizjologicznym składnikiem tkanki łącznej oraz substratem do syntezy kwasu chondroityno-siarkowego i aminokwasów. Kąpiele siarczkowe działają przeciwzapalnie, wpływając pozytywnie na procesy obrony antyoksydacyjnej organizmu. W rezultacie mamy do czynienia ze zmniejszeniem dolegliwości bólowych np. przy leczeniu rwy kulszowej, zmniejszeniem się obrzęków, jak również odczuwalną poprawą ruchomości stawów.
Kąpiel siarczkowa ma również korzystny wpływ na organizm przy występowaniu chorób przemiany materii, pozwala obniżyć poziom trójglicerydów oraz cholesterolu, a także glukozy i kwasu moczowego.

   ,,,,,,,,,,,,