Siarka – zapomniany makroelement…

Siarka jest niezwykle istotnym składnikiem pokarmowym dla roślin i błędem jest jej pomijanie w nawożeniu upraw. Dobre zaopatrzenie w ten pierwiastek przyczynia się do wzrostu i poprawy jakości plonów,
zwiększa odporność roślin na choroby i działanie szkodników, a także doprowadza do wzrostu skuteczności użytych nawozów azotowych.
Powstawaniu niedoborów siarki w Polsce sprzyjają:
  • duży udział gleb piaszczystych o małej zawartości próchnicy,
  • stosowanie nawozów bezsiarkowych,
  • brak lub niedostateczne nawożenie organiczne,
  • zbyt duży udział w strukturze zasiewów roślin siarkolubnych,
  • oddalenie pól uprawnych od centrów przemysłowych,
  • łagodne zimy i zbyt duża ilość opadów w okresie jesienno-zimowym,
  • wysoki poziom plonowania roślin i pobierania siarki,
  • zagęszczenie podglebia utrudniające wzrost systemu korzeniowego.
Potrzeby nawozowe roślin względem siarki są różne. Duże zapotrzebowanie na ten pierwiastek wykazują rośliny krzyżowe, a w szczególności rzepak. Zbyt mała ilość tego składnika w uprawie tego zboża przyczynia się do słabego zawiązywania się łuszczyn i ich zwiększonej podatności na choroby, jak również spadku zawartości tłuszczu. Ważne jest, aby nawożenie rozpocząć odpowiednio wcześnie, ponieważ zastosowanie go w momencie wystąpienia objawów niedoboru nie jest już w stanie ograniczyć strat w plonach.
Dobrym rozwiązaniem jest stosowanie pod zasiewy rzepaku Salmagu z siarką. Trzeba mieć jednak na uwadze, że w przypadku tej rośliny, jesienne zapotrzebowanie na azot jest stosunkowo niewielkie, a zimą zarówno azot jak i siarka nie są gromadzone w glebie. Celem zabezpieczenia plonowania zaleca się stosowanie tego środka wiosną w momencie rozpoczęcia wegetacji. Wielkość dawek zależy od produktywności odmian, stanowiska w zmianowaniu oraz ilości opadów w okresie jesienno-zimowym. Należy jednak pamiętać, że im wyższe stosuje się dawki azotu, tym rośliny pobierają więcej siarki i tym częściej jej niedobór może ograniczać plonowanie roślin, tak w trakcie okresu wegetacyjnego, jak i w przyszłości.

 

Źródło: Rolniczy Magazyn Elektroniczny