Czy szczaw jest głównym źródłem kwasu szczawiowego?
Czy szczaw jest głównym źródłem kwasu szczawiowego?
Kwas szczawiowy to kwas pochodzenia organicznego, który możemy znaleźć w wielu spożywanych na co dzień produktach. Mimo swojego organicznego pochodzenia, kwas szczawiowy przyjmowany w zbyt dużych dawkach jest powszechnie uważany za szkodliwy. Jego nadmierne spożycie może prowadzić do zatrucia, a w skrajnych przypadkach także do śmierci. Poniżej publikujemy całą prawdę na temat kwasu szczawiowego, który – wbrew temu co sugeruje jego nazwa – w największych ilościach występuje nie w szczawiu, a w szpinaki i botwinie.
Uwaga!!!
W prawdzie kwas szczawiowy spożywany w zbyt dużych ilościach jest niebezpieczny, jednak nie ma powodów do paniki. Przeciętnie spożywamy ok. 150 gramów kwasu szczawiowego dziennie, podczas gdy za zabójczą przyjmuje się dawkę sto razy większą (1500g).
Skoro nie szczaw, to co jest źródłem kwasu szczawiowego?
Jak już wspomnieliśmy, największe ilości kwasu szczawiowego zawiera szpinak (600mg na 100g) i botwina (700mg na 100g). Kwas szczawiowy jest również obecny w burakach ćwikłowych i orzechach. Ma go w swoim składzie także rabarbar. I choć w 100g rabarbaru znajduje się go tylko 500mg to właśnie nadmierne spożycie rabarbaru uważa się za najbardziej szkodliwe, jeśli chodzi o zatrucie kwasem szczawiowym. Największa ilość kwasu gromadzi się w liściach, znacznie mniej jest go w łodygach, które są częstym dodatkiem do letnich ciast drożdżowych i kompotów.
Gdzie jeszcze można znaleźć kwas szczawiowy?
szczaw | ✓ |
szpinak | ✓ |
soja | ✓ |
mocna kawa | ✓ |
czarna liściasta herbata (długo parzona) | ✓ |
kakao | ✓ |
czekolada | ✓ |
Właściwości kwasu szczawiowego
Kwas szczawiowy wykazuje właściwości, które określa się mianem powinowactwa do metali. Oznacza to, iż spożywany w dużych ilościach może prowadzić do niedoborów metali w organizmie. Co ciekawe, jedno z głównych źródeł kwasu szczawiowego było przez lata postrzegane jako bogate źródło żelaza, choć w rzeczywistości ze względu na obecność omawianego kwasu organizm człowieka jest w stanie przyswoić zaledwie 5% zawartych w tej roślinie zasobów tego pierwiastka. O czym mowa? Oczywiście o szpinaku, do jedzenia którego – właśnie w imię przyswajania żelaza – przez długie lata zmuszano niejedno dziecko.
Kwas szczawiowy w przemyśle
Mimo, iż nadmierne spożycie kwasu szczawiowego może być niebezpieczne, substancja ta i tak jest powszechnie wykorzystywana w przemyśle spożywczym. Kwas szczawiowy przejawia właściwości redukujące, jednocześnie tworząc związki chemiczne zwane chelatami. To dzięki temu zapobiega brązowieniu warzyw i owoców, co sprzyja ich długoterminowemu przechowywaniu. Warto w tym miejscu przypomnieć, iż przeciętna dzienna dawka kwasu szczawiowego spożywana przez osobę, która nie unika produktów go zawierających jest sto razy niższa od dawki śmiertelnej.
Kwas szczawiowy znajduje zastosowanie w wielu gałęziach przemysłu. Wykorzystuje się go w procesie barwienia i farbowania tkanin, a także podczas obróbki skóry – do garbowania i wybielania. Kwas szczawiowy jest również przydatny do oczyszczania powierzchni metali, drewna i innych surowców. Skutecznie usuwa rdzę i nadaje się do polerowania. Oczywiście kwas szczawiowy wykorzystywany w przemyśle nie jest substancją pochodzenia organicznego. Na potrzeby przemysłowe pozyskuje się go metodami chemicznymi.
Czy warto mieć kwas szczawiowy w domu? W prawdzie nie jest to dodatek spożywczy, który powinien znaleźć się w każdej kuchni. Nie zmienia to jednak faktu, iż również w gospodarstwie domowym kwas szczawiowy może znaleźć zastosowanie. Szczególnie dobrze sprawdza się jako odplamiacz, który świetnie radzi sobie z plamami z rdzy i atramentu.